تلقیح مصنوعی موفق منوط به تعداد قابل قبولی از اسپرم زنده ، متحرک ، با مورفولوژی طبیعی و نهایتا بارور می باشد.    
کیفیت و کمیت منی به شدت تحت تاثیر  عوامل محیطی است . ( استرس محیط) اثرات زیانبار محیطی می توانند از ناهنجار نمودن اسپرم تا کاهش باروری و نهایتا مرگ اسپرم را در بر گیرد.
برای تولید اسپرم هایی با حداکثر باروری باید هرکدام از مراحل عمل آوری منی ( رقیق کردن ، خنک کردن ، بسته بندی ، انجماد ) با دقت انجام گیرد.
**برای ارزیابی های قبل و بعد از انجماد اسپرم استاندارهایی تعریف شده است :    
- قابلیت تحرک     
حرکت رو به جلو، طبیعی و حرکت رو به عقب و دورانی ، غیر طبیعی است.
استاندارد تحرک پیشرونده قبل از انجماد بیشتر از 70% و بعد از انجماد بیشتر از 40%
- شکل ظاهری
اسپرمهای بدون سر، دم تا خورده ، کلاهک کنده شده ، سر باریک و کوچک ، فرم دوتایی سر یا دم و .... از ناهنجاری های اسپرم می باشد.
استاندارد اسپرم های ناهنجار قبل از انجماد کمتر از 20% و بعد از انجماد کمتر از 40%     
- تعداد اسپرم های زنده    
استاندارد تعداد اسپرم های زنده قبل  از انجماد بیشتر از 70% و بعد از انجماد بیشتر از 50%    
-غلظت (تراکم ) اسپرم    
به طور متوسط 10⁹×2 اسپرم در هر میلی لیتر منی وجود دارد.    
تعداد اسپرم های لازم برای ایجاد آبستنی 10⁶(5-12) می باشد.