بخش بزرگی از مواد متراکم مورد استفاده در تغذیه گاوهای شیرده را غلات، مکمل های پروتئینی و فراورده های فرعی کشاورزی تشکیل می دهند که الیاف کم و انرژی قابل هضم بیشتری دارند. به منظور افزایش تولید شیر نیاز به تغذیه دام با مواد متراکم و کربوهیدرات های سریع تخمیر با انرژی بالا می باشد.

تغذیه زیاد مواد متراکم به گاوهای شیرده سبب کاهش pH شکمبه خواهد شد که در ادامه امکان بروز سایر بیماری ها را به همراه خواهد داشت. استفاده از بافرها در این شرایط می تواند سودمند باشد.

بافرها موادی هستند که تمایل دارند در برابر تغییرات pH در هنگام اضافه شدن مقدار کم اسید مقاومت نمایند. بافرها سبب کاهش اسیدیته، افزایش نسبت استات به پروپیونات و در نتیجه بهبود هضم الیاف می شوند. لذا این عمل سبب افزایش مصرف خوراک و به دنبال آن افزایش تولید شیر و چربی شیر می شود.